เนื้อเพลง บ่เปี้ยบ้านไพร โดย ปู พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

บนภูเขาบ่เปี้ยบ้านไพร
ตาแก่ทำไร่เลี้ยงตัวเรื่อยมา
ไร่ผืนน้อยสี่สิบสองวา
ไม่มีปัญหาเลี้ยงตัวคนเดียว (หว่าจี๊)

ตัวคนเดียว ตัวคนเดียว
ตัวคนเดียว เหมือนไม่ใช่ตัวคนเดียว
ก็คนคือกันบ่ได้หันมาเหลียว
แกจึงมีแมวเหมียว หมาดำนำทาง

ยะไฮ่ ยะก๋าน ยะงาน ยะโลก

ปลูกบะเต้าไว้ตามตีนดอย
ปลูกบะห่อยไว้เตาไฟห่าง
ปลูกข้าวโพดสิบสองฮวงหนา
จ๊กปูจ๊กปลาหาไม้ซอดไม้ซาง

บนภูเขาผู้เฒ่าร้องเพลง
แดดส่องหน้าฟากฟ้าส่องหลัง
ไม้สนยืนบังตะเวนสีแดง
ปัดไฟแช็คมันเต้นเป็นแสง
ฮอดตะวันแลง ลงไปม่อยม่อย

บนภูเขาผู้เฒ่าร้องเพลง
เสียงบรรเลงเรื่องราวจับใจ
บ้านข้าอยู่ที่ป่าใหญ่
ไม่ใกล้ไม่ไกล เขาเขียวๆ สูงๆ

บนภูเขาบ่เปี้ยบ้านไพร
ตาแก่ทำไร่เลี้ยงตัวเรื่อยมา
ไร่ผืนน้อยสี่สิบสองวา
ไม่มีปัญหาเลี้ยงตัวคนเดียว